گوجه فرنگی بوته ای یکی از محبوب ترین محصولات در بین باغبان های خانگی است و دلیل خوبی هم دارد: گوجه فرنگی نه تنها خوشمزه و همه کاره است، بلکه رشد نسبتاً آسانی دارد و ارزش بالایی را برای فضایی که اشغال می کند، باز می گرداند.
هیچ گوجه فرنگی خریداری شده در فروشگاه نمی تواند با طعم یک گوجه فرنگی رسیده در انگور که در اوج رسیدگی از باغ چیده شده است مقایسه شود.
گوجه فرنگی گیاهی چند ساله در مناطق استوایی بومی خود، متعلق به خانواده شب بو و بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است. گوجه فرنگی در قرن شانزدهم در غذاهای اروپایی ظاهر شد، اگرچه تا قرن هجدهم در آنجا محبوبیت پیدا نکرد زیرا اعتقاد رایج به سمی بودن آن بود.
بوته های گوجه فرنگی در مکان هایی با زهکشی خوب رشد می کنند که در اکثر ساعات روز آفتاب کامل دارند. pH خاک باید کمی اسیدی باشد. نیتروژن بیش از حد می تواند منجر به گیاهانی با شاخ و برگ های سرسبز و شاداب شود اما میوه کمی تولید کند.
اگرچه بهتر است نیازهای آهک و کود را از روی نتایج آزمایش خاک تعیین کنیم، اما یک قانون کلی برای باغبانانی که داده‌های آزمایشی ندارند این است که 2½ پوند از کود کامل مانند 10-10-10 در هر 100 کود استفاده کنند. فوت مربع مساحت باغ حدود 2 هفته قبل از کاشت کود را در خاک قرار دهید.
صدها گونه گوجه فرنگی وجود دارد که مناسب هر آب و هوا، مکان باغ و سلیقه است. گوجه فرنگی هایی هستند که در 55 روز می رسند و انواعی که برای تولید محصول خود به سه ماه هوای گرم نیاز دارند.
برخی درختان انگور تولید می کنند که اگر با هرس نگهداری نشوند، 25 فوت پراکنده می شوند، در حالی که برخی دیگر در زمان بلوغ تنها 8 اینچ ارتفاع دارند. اندازه میوه ها از کوچکی به اندازه تیله تا بزرگی به اندازه گریپ فروت متغیر است. و مجموعه ای از رنگ ها! با وجود انواع بسیار زیاد، چگونه یکی یا آنهایی را که برای باغ شما مناسب است انتخاب می کنید؟
گونه هایی را انتخاب کنید که برای رشد و تولید خوب در دوره رشد کوتاه ما پرورش داده شده اند. یک راه خوب برای انجام این کار، انتخاب گونه هایی است که تحت شرایط محلی آزمایش شده اند.
